Adam Drąg był jednym z twórców gatunku studenckiej piosenki turystycznej, rozwijanego od początku lat 70. Swe najbardziej znane piosenki: Ech muzyka muzyka muzyka, Rzeki to idące drogi, Wpław, Połoniny niebieskie i Chyba już czas umieścił już na stałe w studenckim rajdowym śpiewniku.
Był człowiekiem aktywnym wszechstronnie. Rozpoczynając od gry w zespole bigbitowym, poprzez najbardziej znaczący dlań studencką piosenkę z gitarą, pod koniec lat 70, został członkiem Wałów Jagiellońskich.
Z początkiem kolejnej dekady zaangażował się w społeczny ruch Solidarności, w stanie wojennym był internowany. Ten okres dokumentuje kilka piosenek w Jego repertuarze.
W latach 1991 i 1992 współtworzył na Górze Szybowcowej k. Jeleniej Góry dwa wielkie plenerowe wydarzenia: „Jesień idzie, nie ma na to rady” poświęcone piosence oraz elektroniczne „Nocne czekanie na UFO”, w każdym z wydarzeń udział wzięło ok. 25 tys. uczestników. W latach 90. całkowicie poświęcił się organizacji wypoczynku dla dzieci i młodzieży, do występów powracając już w pierwszej dekadzie 21. wieku.
Adam Drąg na scenie Bazuny – zdjęcia z archiwum Janusza Wikowskiego – rzecznika Bazuny
Adam Drąg na kolejnych Bazunach – w obiektywie Janusza Wikowskiego